Шаҳарми-қишлоқми, совхозми-колхозми, овулми-посёлками, ҳаммасида мактаб бор. Айниқса қишлоқларда мактаб энг катта ташкилот, энг йирик иш берувчи, энг кўп одам йиғилувчи маскан. Географик жиҳатдан қаерда яшашимиздан қатъи назар ҳаммамиз (ҳеч муболағасиз – ҳамма жойда ва ҳаммамиз) ўқитувчилардан эшитган гапларни жамлашга ҳаракат қилдим.
— Фалончи томдан ташласа, сен ҳам ташлайсанми?
— Эсингдан чиқиб қолибди? Эс борми ўзи сенда?
— Гапираверсанг бети қотади, ураверсанг эти қотади!
— Йўқотиб қўйдим? Ўзинг ҳам йўқолиб кетмабсанда!
— Ўтир! Звонок ўқитувчи учун, муаллимдан кейин чиқасан ташқарига.
— Кечикканлар дарсга кириб ўтирмасин.
— Документингни бериб юбораман, қайтиб мактабда қорангни кўрсатма.
— Нима бало, туалетга тушиб кетдингми?
— Сен бола қачон одам бўласан?
— Сочингни олдириб келмасанг ўзим қайчилаб ташлайман!
