Бир куни ёш йигит йўловчилар орасида ўзининг бошланғич синфда ўқитган ўқитувчисини таниб қолибди.
У кекса ўқитувчининг олдига келиб:
— Сиз мени танидингизми? Мен сизнинг ўқувчингиз бўлганман.
— Ха, мен сени учинчи синф ўқувчиси сифатида танийман. Ҳозирда нима иш қиляпсан?
— Мен ўқитувчиман.
— Бу танловга сени нима мажбур қилди?
— Нима эмас, ким. Сиз.
— Қандай қилиб мен сени бу касбни танлашинга илхомлантириб юбордим.
— Шундай таъсир ўтказдингизки, ёш ўқувчиларини тарбиялашга менда ҳохиш пайдо бўлди.
— Кечирасанку, мен сенга қандай таъсир ўтказдим?
— Бундай олиб қарасак сизнинг эсингизда йўқ. Хотирангизга тиклашга рухсат берасиз.
Бир куни менинг синфдошим қўлига чиройли соат тақиб келган эди. Унга ота-онаси туғилган кунига совға қилишган экан. У соатни ечиб партани қутисига солиб қўйди. Мен шундай соат бўлишини орзу қилар эдим. Чидай олмасдан унинг партасидан олиб қўйдим. Ўшанда ўша бола кўз ёши қилиб сизнинг олдингизга келиб, соати йўқолганини айтган эди. Сиз нигоҳингиз билан бизга қараб “Ким шу болага тегишли бўлган соатни олган бўлса, тезда қайтариб берсин”.
Тан олмаслигимга қарамасдан, менга жуда ҳам уят бўлди, соатсиз қолишни ҳохламас эдим. Эшик томонга бориб, уни ички томондан ёпиб қўйдингиз ва бизга девор томонга юзланиб бир қаторга терилиб туришимизни айтингиз.” Мен сизларнинг чўнтакларингни кўзларинг юмилган холда текширишим керак”, деб огоҳлантирдингиз. Биз гапингизга кирдик. Шу пайт мен учун ҳаётимдаги энг уятли лаҳза бўлганини сездим.
Сиз ўқувчидан ўқувчига, чўнтакдан чўнтакга ўтиб борардингиз. Менинг юрагим ҳовлиқиб борар эди. Чўнтагимдан соатни олиб ҳаракатланишни қатор тугагунча давом эттирдингиз. Кейин сиз – “Болалар, ҳаммаси жойида. Кўзларингни очиб жойларинга бориб ўтиришларинг мумкин”, – дедингиз. Сиз соатни эгасига қайтариб ва бу воқеа бўйича ҳеч нима демадингиз.
Шу куни сиз мени шаънимни ва менинг қалбимни сақлаб қолдингиз. Ўғри, ёлғончи, кераксиз бола каби доғ тушишидан қутқардингиз. Хаттоки бўлиб ўтган воқеа бўйича мен билан гаплашмадингиз. Вақт ўтиши билан нимага бундай қилганингизни тушундим. Ҳақиқий ўқитувчи сифатида ёш, хали тўлиқ шаклланмаган ўқувчини шаънига доғ тушишини истамагансиз. Шунинг учун мен ҳам ўқитувчи бўлдим.
Бўлиб ўтган воқеа таасуротлари остида иккаласи жим қолди. Кейин ёш педагог ўқитувчисидан сўради:
— Агар сиз мени бугун таниган бўлсангиз, ўша бўлиб ўтган воқеада негадир мени танимадингиз?
— Гап шундаки, ўшанда мен сизларни чўнтакларингизни юмуқ кўз билан текширган эдим…
